کلمه خواجه در لغت به معانی: رئیس، کد خدا، شیخ، مرشد و مالدار، بزرگ، توانگر استعمال شده، و جمعی از بزرگان اصفهان بدین شهرت معروفند:

1- خواجه اعلم، از عرفا. قبرش در کنار خیابان هاتف نزدیک کوچک نمکی بود که در مسیر خیابان خراب شد، و مسجد خواجه اعلم در مجاورت اوست، مناره زیبایی داشت.

2- خواجه افضل ترکه، قبلاً به نام او اشاره شد.

3- خواجه امام الدین واعظ، از دانشمندان قرن هفتم.

4- خواجه امام صفی الدین اصفهانی مدرّس مدرسه ای که مادر ارسلان بن طغرل در همدان بنا نموده بود.

5- خواجه حسن، که ظاهراً همان مولا تاجا باشد، در جنب مسجدی در محله بازار غاز.

6- خواجه میر حسن، مقابل مسجد مصری. ظاهراً از عرفا و متصوفّه بوده، و در شب 5 شنبه 10 رمضان 788 وفات یافته است. [1]

7- خواجه خضری، شهرت شیخ محمد بن یوسف بنا است که به شیخ سینا معروف است.

8- خواجه رکن الدین صاعد، از صاعدیان.

9- خواجه سعد الدین ساوجی، معاصر سلطان محمود غازان، برادر اولجایتو ملقّب به صاحب دیوان، از وزرای معروف، بانی ساختمان