سطوح عالیه و خارج را نزد: 1- شیخ محمّد رضا نجفی 2- شیخ علی مدرس یزدی 3- شیخ علی مفید 4- شیخ محمّد حکیم خراسانی 5- شیخ محمود مفید 6- سیّد میرزا اردستانی فرا گرفت و متجاوز از پنجاه سال مردم را با مواعظ شافیه و نصایح کافیه ارشاد می نمود. سرانجام در شب شنبه 4 جمادی الثانی س 1401 وفات نموده، در تخت فولاد در تکیه مرحوم مقدّس مدفون گردید. [1]

عالم کامل، فقیه نبیه، مجتهد زاهد بارع، از علما و مجتهدین اصفهان.

در سال 1316 قمری متولد، و در اصفهان و نجف در خدمت اساتید بزرگوار آن حوزه ها چون: 1- آقا سید ابوتراب خوانساری 2- آیه الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی 3- آقا سیّد ابوالقاسم دهکردی 4- شیخ جواد بلاغی 5- آخوند ملاّ محمّد حسین فشارکی 6- آقا میرزا محمّد حسین نائینی 7- حاج میر محمّد صادق خاتون آبادی 8- آقا ضیاء الدین عراقی 9- ملاّ عبدالکریم گزی تلمّذ کرد.

وی پس از وصول به مقامات عالیه و اجتهاد و اخذ اجازات روایتی و اجتهاد از اساتید بزرگوار خود و مرحوم علاّمه محقق متتبّع حاج شیخ آقا بزرگ طهرانی به اصفهان مراجعت نموده و به درس و بحث و اقامه جماعت و امر به معروف و نهی از منکر و تألیف و تصنیف کتب پرداخته، کتب زیر از تألیفات اوست: