فرزند محمّد خلیل، عالم فاضل ادیب کامل.

در حدود سال 1300 در قریه دهاقان سمیرم متولد گردیده و در اصفهان خدمت جمعی کثیر از بزرگان علما همچون: آقا نجفی و حاج میر محمّد صادق خاتون آبادی و آقا شیخ محمّد حکیم خراسانی و حاج میر سیّد علی نجف آبادی و آقا شیخ محمّد رضا مسجد شاهی تلمّذ نموده تا به مقامات عالیه علمی رسیده و از جمعی از علما اجازه روایتی و اجتهاد دریافت داشته، سال ها در مدرسه میرزا حسین در محله بید آباد سکونت نموده و به مطالعه و تدریس سطوح فقه و اصول و ادبیات اشتغال جسته و عدّه ای از مشتغلین از او بهره مند می شدند.

وی تقریرات اساتید خود مرحوم آقا سید محمّد باقر درچه ای و مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری در قم و آقا ضیاء الدین عراقی در نجف را نوشته و همچنین یک دوره کامل فقه نیز مرقوم نموده است.

برخی دیگر از مشایخ اجاره او عبارتند از: 1- آیه الله سید ابوالحسن اصفهانی 2- آیه الله آخوند ملاّ محمّد حسین فشارکی.

آیات عظام قم آیه الله حائری، خوانساری و صدر نیز مراتب علمی او را گواهی فرموده اند.

وی در پنج شنبه 2 جمادی الاولی سال 1389 در اصفهان وفات یافته، در تخت فولاد در تکیه حاج آقا محمّد مقدّس مدفون گردید. [1]