بزرگواری که تمام عمر خود را در راه تحصیل علم و دانش و نشر معارف اسلام و بیان مسائل و مواعظ و ذکر مناقب و بیان مصائب اهل بیت گذرانیده و تا آخرین سال های حیات از تحصیل دانش کوتاهی ننموئد.

برخی از اساتید او عبارتند از: 1- سید ابوالقاسم دهکردی 2- میرزا احمد مدرس 3- شیخ محمّد رضا نجفی 4- میر سید علی بهبهانی.

وی در سال 1402 در اصفهان وفات یافته، در بقعه تکیه مقدس در تخت فولاد مدفون گردید. [1]

عالم جلیل و واعظ کامل، از مدرّسین سطوح در اصفهان، سال ها در مدرسه نیم آورد تدریس می فرمود و جماعت زیادی از افاضل طلاّب به جلسه درس او حاضر می شدند [2] [وی شاگرد آخوند کاشی، جهانگیر خان قشقائی، آخوند گزی و سید محمد باقر درچه ای بود و در سال 1399 در حبیب آباد وفات یافت]

ابن میرزا محمّد باقر، از مجتهدین بزرگ متشرّعه، و از قائدین مشروطیّت و جنگ شیخیه و متشرعه نائین بوده، در حفظ، آیتی عجیب به شمار می رفت. شعر عربی و فارسی را خوب می گفت.