خان و در مدرسه صدر بازار تدریس می نمود. سرانجام در شب دوشنبه 24 شعبان سال 1413 ه_.ق وفات یافته و در بقعه مرحوم مدرس مدفون گردید. [1]

فرزند مرحوم آقا سید محمّد حسن یزدی اصفهانی.

از اکابر علما و فقها و مجتهدین، در سال 1333 در اصفهان متولد گردیده، در نزد علما و بزرگان اصفهان اشتغال جسته و پس از فوت دو تن از اساتید بزرگوار خود در سال 1362 به نجف اشرف مهاجرت فرموده و ضمن تکمیل مراتب علمی به تدریس فقه و اصول و تفسیر مشغول گردیده و پس از سی سال توقف در نجف اشرف در سال 1393 به ایران مراجعت فرموده و در شهر قم سکونت اختیار نمود.

برخی از اساتید ایشان عبارتند از: 1- شیخ محمّد رضا نجفی 2- میر سید علی مجتهد نجف آبادی که مدت 13 سال در خدمت ایشان کسب علم نموده است 3- شیخ محمّد حکیم خراسانی 4- سید محمّد نجف آبادی 5- سید مرتضی خراسانی.

برخی از تألیفات مطبوع ایشان: 1- آراء حول القرآن 2- آراء حول مبحث الاراده 3- البداء 4- ترجمه تقویم المحسنین فیض کاشانی 5- ترجمه نصایح الهدی علاّمه بلاغی 6- تقریرات دوره کامل اصول فقه 7- شرح شرایع که 11 جلد آن به چاپ رسیده 8- غالیه البیان در اثبات