متولد گردید. مقدّمات علوم را نزد علما و فضلای محل فرا گرفته، جهت تکمیل به اصفهان مهاجرت نموده و در مدرسه جدّه ساکن، و با کمال جدّ و کوشش در نزد علما و مجتهدین تحصیل کرد؛ از جمله: 1- آقا شیخ محمّدرضا نجفی مسجد شاهی 2- آقا شیخ علی مدرس یزدی 3- حاج میر سید علی مجتهد نجف آبادی 4- آقا شیخ محمّد حکیم خراسانی.

وی در زمان خفقان رضا شاهی اذّیت و آزار بسیار دید، لکن تمام آن سختی ها را تحمل کرده و از جاده مستقیم روحانیت خارج نگردید.

وی از اساتید خود اجازه روایت و اجتهاد دریافت داشته، و سرانجام در عصر روز پنج شنبه شعبان 1407 در اصفهان وفات یافته، در صبح روز جمعه با تشییع شایسته و شرکت هیئت های عزادار علما و دیگران به زینبیه منتقل، و در اطاق اول دست راست درب غربی صحن مدفون گردید.

وی عالمی خلیق و فاضلی مهربان و خوش محضر بود، عمر خود را در راه دین و نشر احکام و ارشاد مؤمنین به سر برد. [1]

فرزند محمّد حسن. عالم فاضل ادیب محقق شاعر و مفسّر.

وی در کرمانشاه متولد شده، و در همدان و اصفهان تحصیل نموده، و در این شهر به تدریس کتب فقه و اصول و ادبیات در مدرسه نیم آورد اشتغال داشته، قریب یکصد جلد کتاب و رساله در موضوعات مختلفه از