احکام و دفاع از حریم مقدّس اسلام صرف نمود و در این راه از هیچ نمی هراسید و تا پای جان مقاومت نمود. پس از آن که سال ها به اصفهان در خدمت اساتید تحصیل نمود برای تکمیل تحصیلات و هم جهت فرار از فشار حکومت فساد و ضدّ مذهب به نجف اشرف مهاجرت کرد و مدت 12 سال با جدّ و جهد تمام به ادامه تحصیل اشتغال جسته تا به مقام شامخ اجتهاد نایل گردیده به اصفهان مراجعت نمود و به اقامه جماعت و تدریس و مباحثه علوم پرداخت. در امر به معروف و نهی از منکر و رفع بدعت های مختلف سعی بلیغ داشت. در حدود 1326 متولد و در سحرگاه روز چهارشنبه 7 ربیع الثانی سال 1396 به وسیله مخالفین ربوده شد و او را خفه کرده. و به شهادت رساندند.

در اصفهان مصدر خدمات ارزنده ای از: تأسیس خیریّه مسکن و انجمن قائمیّه و انجمن مبارزه با فرقه ضالّه بهائی و مدرسه احمدیّه و سازمان آموزش ابا بصیر مربوط به نابینایان و دار الایتام و انجمن مدد کاری امام زمان (علیه السلام) و سازمان آموزش و تربیتی جهان اسلام و غیره بودند. ایشان را تألیفاتی است از جمله: 1- اشعار در مراثی و مصائب اهل بیت (علیهم السلام) 2- تقریرات اصولی و فقهی اساتید خود 3- رساله مختصری در اصول دین 4- شرح بر صحیفه سجادیّه 5- موعظه ابراهیم؛ و غیره. [1]

فرزند مرحوم ملاّ مصطفی فرزند ملاّ محسن سدهی.