(صفه صاحب) مورخ به سال 938 کتیبه های آن [1] به خطّ کمال الدین حسین حافظ هروی و تاج الدین معلم اصفهانی است.

فایده: کمال الدین حسین واحد العین هراتی [2] آوازه حسن خطّ و حسن قرآن خوانیش هم خراسان و ترکستان را فرو گرفته، و در نوشتن خطوط ششگانه، خاصّه نستعلیق، از سایر خوش نویسان پیشی داشته. از هرات به مشهد، و از آنجا به قم رسیده، و مدتها به مسلک درویشان به این شهر و آن شهر در نهایت سادگی گردش می کرده، و رد سنه 973 در مشهد وفات یافت.

ابن پهلوان صفر قزوینی اصفهانی، از افاضل شاگردان مولی خلیل قزوینی در اصفهان است.

وی مؤلف رساله ای است در آداب حج و کیفیت مسجد الحرام. [3]

از روات احادیث است، و شیخ صدوق در روایت حدیث وصیّت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در سند ابی سعید خدری از او نقل می کند. [4]