محقّق بوده است. [1]

شاعر و ادریب و خطاط بوده، و در سال 1302 قمری وفات یافته، [2] قبرش در تکیه خرابه جنب قبر فاضل هندی [بوده] است.

از اشعار اوست که در مدح حضرت رضا علیه السلام سروده است:

آفاق تو را خادم و هر کس که در این است ***افلاک تو را چاکر و هر کس که در آن است

یک واقف بنگاهت جبریل امین است ***یک حاجب درگاهت گردون رفیع است

صاحب عنوان در حدود هشتاد سال عمر کرده، و خط را در خدمت آقا غلام علی خطاط آموخته است. [3]

محمد مانی در تاریخ فوتش گوید:

از پی تاریخ یک ساغر بده ***وقت رحلت گفت با ساقی عشق

(1302)

کتب زیر از تألیفات اوست:

1- پارسی نامه، رساله مختصری است در دستور زبان فارسی 2- تحفه الحسینیه 3- توحید نامه 4- دیوان قصائد و غزلیات 5- کنز المصائب 6- مثنوی.