مادّه تاریخ وفاتش را رفیق شاعر اصفهانی ضمن اشعاری گوید:

رفت ببزم جنان زبده ارباب علم ***شد ز جهان و رفیق از پی تاریخ گفت

همچنین مشهور شاعر اصفهانی در مرثیه و تاریخ او گوید:

نام ملاّ محمد ابراهیم ***شد دریغا ز لوح هستی محو

آه از آن عالم خبیر علیم ***حیف از آن فاضل عظیم الشأن

گر شد اعضای او چو عظم رمیم ***گر شد اجزای او چو گل اوراق

***

شد بجنّت مقام ابراهیم ***گفت مشهور بهر تاریخش

از سادات اردوباد آذربایجان، و خود داماد ملا محمد باقر یزدی [1] بوده. سفری به هندوستان رفته، و ثروتی زیاد اندوخته، در اواخر عمر در لباس فقر در اصفهان وفات یافته.

از اشعار اوست:

دانسته ز اسباب تعلق فرد است ***هر زنده دلی که او ز اهل درد است

مردی که به اختیار میرد، مرد است ***هر پیر زنی مرگ طبیعی دارد