شاعر و ادیب و واعظ، معاصر شاه عباس صفوی. در هجو ساروتقی (بعداً به نام او اشاره خواهد شد) اشعاری دارد که از آن جمله است:

یاران حذر نمایید الماس لکّه دار است ***ساروتقی که امروز ایرانیان مدار است

در گنجینه آثار تاریخی اصفهان (:548) نقل از قصص الخاقانی (80:2) گوید:

در دوره شاه اسماعیل اوّل به منصب قضای دار السلطنه اصفهان سرافراز بوده، و تولید مسجد جامع اصفهان و مقبره مشایخ یزد با اجداد او بوده. در سال 1076 جزو منشیان دربار شاه عباس ثانی بوده، مردی ظریف و بذله گو و عیاش بوده است.

نور صادقی در کتاب اصفهان (:548) در ضمن شرح حال میرزا ابوتراب خطّاط اصفهانی گوید: در جنب مسجد لنبان در جوار مزار خواجه صاین الدین ترکه، که از اجلّه علما و فقها بود دفن گردیده است.

از این بیان دو نکته مستفاد می شود:

1- در جنب مسجد لنبان مقبره این خانواده بوده که شاید بیشتر افراد آنها و عدّه ای دیگر از دانشمندان این شهر در آنجا به خاک رفته اند که اکنون اثری از آنها وجود ندارد.

2- محلّ سکونت این خاندان در محلّه لنبان بوده است.