ناگفته پیداست که شهر بزرگی مانند اصفهان، در طول چهارده قرن تاریخ پر افتخار اسلامی خود که چندین مرتبه پایتخت سلاطین بزرگ شده، و همیشه مجمع علما و دانشمندان بوده، و مردم از اطراف و اکناف جهت استفاده های مادّی و معنوی بدان روی می نموده اند، بر حسب عادت و احتیاج، دارای قبرستان های متعدد بوده و هر یک از محلات برای خود قبرستانی مجّزا داشته اند؛ ضمناً بسیاری از خانواده های علمی و روحانی و متنفذین نیز مقبره اختصاصی داشته اند که در طول تاریخ، خواه و ناخواه از بین رفته اند، و اکنون جهت تذکر آیندگان و ضبط در تاریخ به نام پاره ای از آنها تا آنجا که نگارنده اطّلاع دارد اشاره می شود، و این قبرستانها را به دو دسته تقسیم می کنیم:

قبرستانهایی که از بین رفته است، و آنها عبارتند از:

از قدیمی تربین و معظم ترین مقابر اصفهان که از حدود قرن سوّم تا اوایل قرن 14 هجری مورد نظر و توجه بوده، و در قدیم آن را مقبره مردبان می گفته اند [1]