از آن جمله است: مدرسه صدر خواجو، [1] و مدرسه پا قلعه؛ و غیره.

در اصفهان در 1239 وفات یافته، در مدرسه صدر نجف در سرداب مدفون گردید.

حاج محمد حسین معروف به شیخ زین الدین، عالم عارف کامل، از اقطاب سلسله نعمت اللهیّه. پدرانش عموماً از علما و فضلا بوده اند. [2] در علوم ظاهر از شاگردان دایی خود آقا محمد [شیخ زین الدین] آتی الترجمه و دیگران بوده، و در طریقت از مریدان معصوم علی شاه دکنی بوده است.

در اصفهان ساکن، و به درس و بحث و اقامه جماعت می گذرانیده، سپس ترک درس و مباحثه نموده، و سال ها به سیر و سیاحت پرداخته. از طرف نور علی شاه اصفهانی مقام خلیفه الخلفایی یافته.

کتابی در [ردّ هانری] مارتن نصرانی نوشته.

در شب 4 شنبه 11 محرم سال 1234 در کربلا در حین خواندن نماز وفات یافته، و در بیرون باب النجف طرف دست چپ مدفون شده است.

فایده: ذیلاً به نام چند نفر از خاندان و مریدان حسین علی شاه که در طرایق الحقایق از آنها نامبرده شده اشاره می شود: