نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 1 صفحه : 503
و نکاح و طلاق و دیات [= البحر الزاخر]، پر فایده و کثیر الفروع 21- مجمنع العرائس [= حاشیه بر معالم]؛ و غیره.
در اواخر عمر به شهرضا منتقل گردیده و این مهاجرت سبب گمنامی واو شده است. در هر صورت، از مجتهدین بزرگ است، و از او کرامات و استجابت دعا و ترویجات و زهد و تقوی معروف است.
در 12 رجب 1188 متولد، و در شب شنبه 18 ربیع الثانی 1245 در شاه سید علی اکبر در نزدیکی شاه رضا به مرض وبا وفات یافته، و در همانجا مدفون گردید. قبرش داخل بقعه امام زاده است.
دوم:
آخوند ملا محمد صادق هزار جریبی
از جمله علما و اخیار بوده، در 1203 وفات یافته، [1] قبرش در صحن تکیه میرزا رفیعا قرار داشت که فعلاً آثار آن از بین رفته است.
مرحوم میرزا محمد حسن نجفی عالمی بزرگ، و فقیهی نامور، و در غایت زهد و تقوی [2] بوده، در دیانت و محکمی امر مرافعات، و امتناع از چیزی که بوی رشوه در او باشد، و عدم ملاحظه از اکابر و ارحام در این مقام، عند الخواص و العوام مسلّم بود، و مرحوم میرزای شیرازی اعتماد تامّی به او داشته، که اهل اصفهان هر وقت از ایشان سؤال کرده اند که به چه کسی رجوع کنند؟ می فرمودند: به میرزا محمد حسن نجفی. و