پدرش: آخوند ملا علی نوری، فیلسوف فقیه، و حکیم ادیب و شاعر، از متدیّنین [1] حکمای اسلام، و متشرّعین فلاسفه است.

در مازندران و قزوین مقدمات علوم را آموخته، به اصفهان آمده، خدمت میرزا ابوالقاسم مدرس و آقا محمد بید آبادی و دیگران تلمذ نموده، با علمای بزرگ همچون: میرزای قمی، و سید حجه الاسلام، و حاجی کلباسی خصوصیت داشته، و مورد کمال علاقه و احترام آنان بوده.

در رجب 1246 وفات یافته، جنازه به نجف منتقل گردیده، در آستانه در طوسی از صحن مطهر مدفون گردیده است.

کتب زیر از اوست:

1- جواب سؤالات میرزا ابوالحسن جاجرمی در موضوع عصمت 2- حواشی بر اسرار الایات 3- حواشی بر اسفار 4- حواشی بر شواهد ربوبیّه 5- حواشی بر شرح فوائد شیخ احمد احسائی 6- حاشیه بر مشاعر ملا صدرا 7- حاشیه بر مفاتیح الغیب 8- حجه الاسلام، در رد میزان الحق تألیف پادری نصرانی 9- دیوان اشعار 10- سؤال و جواب، در معارف 11- الرقیمه النوریّه، در جواب برخی اشکالات از مباحث حکمت 12- مکاتبات و مراسلات ادبی و علمی که به میرزای قمی و دیگران نوشته، و برخی از آنها در آخر کتاب سؤال و جواب میرزای قمی و قصص العلماء به چاپ رسیده است. 13- تفسیر سوره اخلاص؛ و غیره.