خود معتقد بود، بیانش بیشتر مؤثر واقع می شد.

سال ها در خوزستان ساکن، و در اواخر به اصفهان مراجعت نموده، محبوبیتی غریب داشت، و مورد احترام و اکرام عموم طبقات بالاخص علما و خطبا بود.

سرانجام در بعد از ظهر پنجشنبه هفتم ربیع الثانی 1388 وفات یافته، جنازه روز جمعه با تجلیل کامل و مشایعت عموم طبقات بر سر دست به سده (18 کیلومتری اصفهان) منتقل شده، در مقبره خانوادگی جنب پدر مدفون گردید.

دیوان قصاید و غزلیاتش به نام الفین صهری است و به طبع نرسیده است. [1]

جمال الدین محمد بن آقا حسین بن جمال الدین محمد خوانساری.

عالم جلیل، و فاضل محقق بی بدیل، در حکمت و کلام و فقه و اصول از اساتید به شمار می رفته، و ریاست علمی شهر اصفهان در زمان او منحصر به او بوده.

در خدمت پدر و دایی خود مرحوم ملا محمد باقر سبزواری تحصیل نموده، و از ملا محمد تقی مجلسی اجازه دارد.

تألیفات و مصنفات زیادی [2] دارد، از آن جمله است: 1- اختیارات