وی صحن و گنبد و ایوانی بنا نهاده که از حیث کاشی کاری و گچ بری ممتاز است.

شرح حال عارف مزبور مانند بسیاری دیگر از عرفا مجهول است.

در پای یکی از ستون ها تخته سنگی است [1] که بر روی آن جای سم اسبی دیده می شود که عوام آن را جای پل دُلدُل گویند، و عده ای آن را جای پای اسب الیاس گویند و معتقدند که حضرت الیاس پیغمبر از این محل به آسمان عروج نموده است.

از امتیازات این بقعه و بارگاه آن است که چون در ادوار مختلف در آن تعمیر و بنایی شده است، در آن هم، نام خلفای اربعه دیده می شود، و هم نام و اسامی معصومین چهارده گانه (علیهم السلام).

این مقبره در مجاوزت قبرستان قدیمی یهودیان اصفهان و یکی از مقابر مقدّسه آنان به نام استر خاتون قرار دارد.

نام عده ای دیگر از پیران:

1- پیر پاره دور، در محله جویباره.

2- پیر پرنده، در حدود کوچه نمکی، در یکی از خانه ها، قبرش هنوز باقی است.

3- پیر جمالی، در اردستان (برای اطلاع از احوالات او و دیگر پیران اردستان به کتاب آتشکده اردستان رجوع شود).

4- پیر حاجات، در مزرعه اله آباد نزدیک قریه دیزیچه و نکو آباد لنجان.