نموده، جهت تصفیه نفس به هندوستان [1] مسافرت نموده و ریاضت ها کشیده، و پس از مراجعت در اصفهان ساکن شده، [2] و عزلت و انزوا اختیار نموده و کمتر با مردم معاشرت و مراوده می نموده است.

در 22 ذی قعده الحرام سال 1253 وفات یافته، در صحن تکیه بابا رکن الدین مدفون گردید. [3]

کتب زیر از اوست:

1- حواشی بر شرح لمعه 2- حواشی بر مثنوی؛ و غیره. [4]

عالم فاضل محقق، و عارف زاهد کامل، از شاگردان آقا میر محمد شهشهانی، و خود داماد حاجی کلباسی [5] بوده، در شب بیستم شوّال سال 1323 به سن قریب به یکصد سال وفات یافته، در داخل بقعه تکیه بابا رکن الدین در ایوان قرینه قبر بابا مدفون گردید. [6]