حزین در تاریخ خود (: 168) و تذکره خویش (: 123) نامی از او برده و گوید: من در خدمت او تحصیل نمودم، و او در هنگام محاصره اصفهان به سال 1134 در سنّ کهولت وفات یافت، و کتب زیر را از تألیفاتش نام می برد:

1- حاشیه بر معالم اصول 2- رساله در حلّ شبهات کاتبی قزوینی 3- شواهد مطوّل؛ و غیره.

و از اشعار او نیز چند بیتی نقل می کند که از آنهاست:

کسی که دل به تو ظاهر دهد سزاش این است ***بکُش بسوز که عاشق شدن جزاش این است

حزین گوید: از افاضل شاگردان علاّمی مسیح الانام فسایی بود. کاشف معضلات اوایل، و حلاّل غوامض مسائل بود. در علوم منقوله تتبعّ کامل، و در معقولات قسطی وافر حاصل نمود. (محلّ دفن او معلوم نیست)

ابن معین الدین محمّد فسایی شیرازی معروف به میرزا کمالا.

در روضات الجنّات (: 519) و فارسنامه ناصری و ریحانه الادب (63:6) و دیگری کتب نام او به احترام و تجلیل یاد شده است.

مشارالیه داماد مجلسی اوّل (ملاّ محمد تقی) است، و خود عالمی فقیه، مفّسر، ادیب، و فاضل کامل بوده.

کتب زیر از تألیفات اوست:

1- بیاض کمالی. در الذریعه (: 170) گوید: مجموعه نفیسی است که آن را