اصفهان، کتابی مفصل به نام «هدیّه العباد، در شرح حال صاحب بن عباد» تألیف فرموده است.

صاحب، در 4 ذی قعده سال 324 متولد، و در صفر 385 در ری وفات یافته، جنازه او بر حسب وصیتش به اصفهان نقل شده، در دهلیز خانه اش مدفون گردید که تاکنون در محله طوقچی، زیارتگاهی معروف است.

کتب زیر از تألیفات اوست:

1- الابانه عن مذهب اهل العدل 2- التعلیل 3- تفضیل علی بن ابی طالب (علیه السلام) 4- التذکره 5- جوهره الجمهره 6- الرسائل الصاحبیه، که در مصر به طبع رسیده 7- زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) 8- الزیدین 9- الزیدیه 10- شرح اسماء الحسنی 11- شواهد 12- العروض، در نحو 13- مختصر نهج السبیل 14- المحیط، در لغت، در 7 مجلد 15- نهج السبیلغ و غیره.

مولد صاجب را برخی طالقان قزوین، و عده ای طالقان اصفهان (طالخونچه) نوشته اند.

شیخ صدوق کتاب عیون اخبار الرضا (علیه السلام) را به نام او تألیف کرده، و در اول آن دو قصیده از اشعار صاحب که در مدح حضرت رضا (علیه السلام) گفته است را عیناً نقل می کند.

همچنین تاریخ قم نیز به نام او تألیف شده.

از قول صاحب نقل می کنند [1] که گفته است: در مدح من هزار قصیده