فرزندش: سید عبدالحسیب محمد، عالم فاضل محقق کثیر التألیف، نواده میر داماد.

حزین در تذکره [1] خود، [فرزند] وی را در عداد علمای شعرای معاصر خود نام می برد.

در سال 1121 وفات یافته، قبرش در تخت فولاد، جنب پدر بزرگوار خود می باشد، و آثار قبر ظاهر نیست.

کتب زیر از اوست:

1- تقدیس الانبیاء 2- الجواهر المنثوره 3- سدره المنتهی. (عرفانی فارسی در معارف و اصول دین، در 1062 از تألیف آن فراغت حاصل نموده، و آن را جهت حکیم محمد داود تألیف نموده است.) 4- شرح دعای سیفی 5- شرح بر دعای صباح 6- صراط الزاهدین، در اعمال ماهها 7- عرش سماء التوفیق، در تفسیر، فارسی 8- الفطره الملکویتیه، در شرح اثنی عشریه [شیخ بهائی] 9- مسلک النجاه 10- مناهج الشارعین، در اصول دین؛ و غیره [2] از اشعار اوست:

آن یار عزیز یوسف ثانی من ***آن ماه دو هفته دلبر جانی من

یک بار نگفت پیر کنعانی من ***یک روز نکرد فکر شبهای غمم