صوفیّه [1] و از محدثین به شمار می رود، و به جمال صوفی معروف است.

3- ابو علی احمد بن عمر بن رسته، متوفی بین سال های 290 و 300، مؤلف کتاب اعلاق النفیسه.

مؤلف راهنمای دانشوران (386:1) گوید: چنین به نظر می رسد که به رسته شاعر پیوند رساند.

4- ابو محمد ازهر بن رسته بن عبدالله، به سال 286، از محدثین [2] به شمار می رود.

5- محمد بن ابراهیم بن حسن بن رسته، از شاگردان اصمعی، و به محمد ممویه مشهور بوداه است.

6- محمد بن احمد بن حسین، از علمای اواخر قرن ششم هجری، [3] و از مشایخ ابن الصیقل می باشد.

7- ابو عبدالله محمد بن عبدالله بن رسته بن حسن بن عمر بن زید ضبی، متوفی به سال 301 هجری.

8- ابو علی محمد بن عمرو بن رسته.

9- ابو علی عبدالرحمن بن محمد بن خضیب بن رسته ضبّی جروا آنی متوفی در 387 یا 386 (معجم البلدان).

شرف الملک، ابو علی حسین بن عبدالله بن حسین بن علی بن سینا،