(مسأله 472) در سجده واجب قرآن، بايد شرايط زير رعايت شود:

1- نيّت‌

2- هفت عضو سجده بر روى زمين قرار بگيرد.

3- محل پيشانى بيش از چهار انگشت از جاى زانوها و انگشتان پاها بلندتر نباشد.

4- بنابر احتياط واجب پيشانى را بر زمين و يا چيزى كه از زمين روييده بگذارد.

(مسأله 473) كسى كه در حالت سواره آيه سجده را بخواند يا بشنود، اگر با سر به سجده اشاره كند كافى است و به جز نيّت، ديگر شرايط ياد شده لازم نيست.

(مسأله 474) در سجده واجب قرآن، رو به قبله بودن، با وضو بودن، پاك بودن بدن و لباس و ديگر شرايط نماز لازم نيست.

(مسأله 475) سجده واجب قرآن، تكبير و، تشهّد و سلام ندارد، و مستحب است كه پس از سر برداشتن از سجده تكبير بگويد.

(مسأله 476) در سجده واجب قرآن بنابر احتياط واجب بايد ذكر بگويد و هر ذكرى از ذكرهاى سجده نماز كفايت مى‌كند.

(مسأله 477) پس از فراغت از حمد، بايد تعيين كند كه چه سوره‌اى مى‌خواند، آنگاه آيه «بسم اللّه الرّحمن الرّحيم» را به نيّت آن سوره بخواند و اگر بدون تعيين سوره «بسم اللّه» را بگويد، بايد آن را به نيّت سوره‌اى كه خواهد خواند اعادهنمايد.

(مسأله 478) اگر پيش از تمام شدن سوره حمد، سوره معينى را تصميم بگيرد كه در آن ركعت بخواند، به هنگام تمام شدن حمد، غفلت كند و سوره‌اى را كه هميشه مى‌خواند، از روى عادت بخواند كفايت مى‌كند.

(مسأله 479) در نماز سوره‌هاى: «والضّحى» و «الانشراح» يك سوره، و سوره‌هاى «فيل» و «لايلاف» يك سوره محسوب مى‌شوند، پس اگر كسى در