(مسأله 428) چيزى كه در حال اختيار نمىتوان بر آن سجده كرد، در مقام تقيّه
مىتوان بر آن سجده نمود.
(مسأله
429) اگر كسى بر چيزى كه سجده بر آن جايز نيست، از روى اشتباه، نادانى و
يا ندانستن مسأله سجده كند و پس از فراغت از سجده متوجّه شود، نمازش صحيح است.
(مسأله
430) بايد پيشانى روى مهر يا هر چيزى كه بر آن سجده كرده، استقرار پيدا
كند و صرف تماس پيدا كردن پيشانى با آن، جز در مقام ضرورت كافى نيست.
(مسأله
431) به هنگام ضرورت و تنگى وقت مىتواند در كجاوه، كشتى، قطار، هواپيما
و غيره نماز بخواند، و در اين صورت هر وقت وسيله نقليهاش تغيير جهت بدهد، لازم
است كه او به سمت قبله منحرف شود.
(مسأله
432) كسى كه به ناچار در حال حركت (پياده يا سواره) نماز مىخواند، حكم
وجوب استقبال قبله از او ساقط مىشود.
(مسأله
433) در ميان مساجد مسجدالحرام از همه مساجد ديگر برتر است، سپس مسجد
النّبى، آنگاه مسجد كوفه و مسجد اقصى، سپس مسجد جامع، مسجد اعظم، مسجد قبيله و
مسجد بازار به ترتيب هر يكى برتر از ديگرى مىباشد.
(مسأله
434) براى همسايه مسجد مكروه است كه بدون عذر در غير مسجد نماز بخواند، و
در حديث آمده است كه: (لا صلاة لجار المسجد إلا في المسجد) ([11]) براى
همسايه مسجد جز در مسجد نمازى (پذيرفته) نيست».
اذان
و اقامه
اذان
و اقامه در نمازهاى يوميّه، به ويژه در نمازهاى اداء، براى همگان بالخصوص براى
مردان، مخصوصا در نمازهاى صبح و مغرب مستحب است و براى اقامه تأكيد بيشترى شده
است.
[11] ( 1) وسائل الشيعة ابواب احكام مسجد باب 2 ح 1.