اين كه به جهت سرما و امثال آن به صورت جامد در آمده باشد، كه در اين صورت فقط جايى كه به نجاست رسيده نجس مى‌شود.

(مسأله 338) ميزان در انجماد بنابر احتياط واجب آن است كه به صورت عسل و روغن منجمد در زمستان درآمده باشد.

(مسأله 339) شيره غليظ و ماست چكيده در حكم منجمد مى‌باشند، ولى چيزهاى روان كه سيلان دارند اگر چه به كندى باشد، بنابر احتياط واجب در حكم جامد نمى‌باشند.

(مسأله 340) شى‌ء متنجس كه با ملاقاتِ نجس، نجس شده است، همانند خود نجس مى‌باشد و هر چيزى كه با رطوبت به آن برسد نجس مى‌شود، اگر چه با چند واسطه به آن رسيده باشد.

(مسأله 341) اگر كسى با آب نجسى مضمضه كند، آب كشيدن داخل دهان لازم نيست.

(مسأله 342) دندان مصنوعى و روكش فلزّى دندانها در حكم داخل دهان مى‌باشند و آب كشيدن آنها لازم نيست.

(مسأله 343) اگر در نجاست چيزى شك كند، حكم به طهارت آن مى‌كند پس اگر نمى‌داند كه چيزى پشم گوسفند است يا موى سگ؟ يا نمى‌داند كه با نجس ملاقات كرده يا نه؟ و يا مى‌داند كه با نجس ملاقات كرده، ولى نمى‌داند كه رطوبتسرايت كننده داشته يا نه؟ در همه اين صورتها پاك است.

(مسأله 344) در نماز بايد بدن و لباس نمازگزار پاك باشد، حتّى لباسهاى كوچك مثل جوراب و عرقچين كه ساتر عورت نمى‌باشند.

(مسأله 345) در نماز ميّت پاك بودن بدن و لباس نمازگزار شرط نيست.

(مسأله 346) مكان نمازگزار لازم نيست كه پاك باشد، به شرط اينكه خشك باشد و يا رطوبت سرايت كننده نداشته باشد كه بدن يا لباسش را نجس كند، ولى‌