گردنش را ببرند خون از آن مى‌جهد، ادرار و مدفوعش نجس مى‌باشد.

(مسأله 311) بول و غائط پرندگان پاك است، اگر چه حرام گوشت باشند، مانند باز شكارى.

سوم: منى‌

(مسأله 312) منى هر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد، نجس است.

چهارم: خون‌

(مسأله 313) خون هر حيوانى كه خون جهنده دارد، كه اگر رگ آن را ببرند، خون از آن جستن مى‌كند، نجس است.

(مسأله 314) حيوانى كه مطابق دستور شرع ذبح شده و به مقدار متعارف خون از رگهاى گردنش رفته، خونى كه در بدنش مى‌ماند پاك است.

(مسأله 315) خونى كه در تخم‌مرغ ديده مى‌شود پاك است، اگر چه خوردن آن بنابر احتياط واجب حرام است.

(مسأله 316) خون، منى، بول و غائط پس از خروج از بدن نجس و پيش از آن پاك مى‌باشند و اگر چيزى مانند چاقو و آمپول در داخل بدن با آنها ملاقات كند، نجس نمى‌شود.

پنجم: مردار

(مسأله 317) مردار حيوانى كه خون جهنده دارد نجس است.

(مسأله 318) اگر قسمتى از بدن حيوان زنده را قطع كنند، نجس است، ولى پوست و زيگيل كه خود به خود از بدن جدا مى‌شود نجس نيست.

(مسأله 319) چيزهايى از مردار چون پشم، مو، كرك، استخوان، شاخ و ناخن كه روح ندارند، پاك مى‌باشند.

(مسأله 320) تخم مرغى كه از شكم مرغ مرده بيرون مى‌آيد، اگر پوست آن سفت شده باشد پاك است.