"
اجتهاد" در لغت به معنى تلاش و كوشش فراوان و در اصطلاح فقهى به معنى تلاش و
كوشش عالمان دينى براى بدست آوردن احكام شرعيه از منابع معتبرهى: قرآنُ سنّت و
عقل سليم مىباشد. به كسى كه در بدست آوردن احكام شرعى ازمنابع معتبره تخصص پيدا
كند" مجتهد" مىگويند.
يكى
از امتيازات مكتب تشيع از ابتدا تا كنون «باز بودن راه اجتهاد» به روى هر پژوهشگر
مىباشد. اجتهاد نه به معناى تغيير و تبديل احكام بر اساس مقتضيات زمان و يا جلب
رضايت مردم و زمامداران و حاكمان است؛ بلكه: اجتهاد به معنايصحيح عبارت است از:
تلاش و كوشش فراوان براى استخراج حكم شرعى از منابع معتبرى چون قرآن، سنّت، عقل و
اجماع. و مهمترين وظيفهى يك مجتهد،