(مسأله 2059) استبراء حيوانى كه شير خوك خورده آن است كه به مدّت هفت روز آن را در جائى نگهدارند كه دسترسى به خوك پيدا نكند و در اين مدّت شير حيوان حلال گوشتى را از سنخ خودش به او مى‌دهند، و اگر نياز به شير نداشتهباشد، علف پاكيزه به مدّت 7 روز به او مى‌دهند.

(مسأله 2060) اگر حيوان ياد شده نر باشد و استبرا نكنند، هر حيوان ديگرى كه از نطفه او پديد آيد، آن نيز حرام گوشت خواهد بود، و آن با استبرا حلال نمى‌گردد.

(مسأله 2061) اگر حيوان نجاستخوار نر يا ماده استبرا نشود، نسل حيوانى كه از او پديد آيد، بنابر احتياط واجب حرام گوشت خواهد بود.

(مسأله 2062) مرغ نجاستخوار تا هنگامى كه استبرا نشده، هر چه تخم در درونش شكل بگيرد، بنابر احتياط واجب حرام مى‌باشد.

3- حيوان موطوءه‌

(مسأله 2063) چهارپائى كه مرد بالغ و يا بنابر احتياط واجب پسر بچه‌اى با آن نزديكى كرده باشد، گوشتش حرام مى‌شود و راهى براى استبراء آن ونسلش وجود ندارد و اگر از اقسام پرندگان باشد تخمش نيز حرام مى‌باشد. ولى نزديكى كردن باحيوان مرده اثرى ندارد، اگرچه ذبح شرعى شده باشد.

(مسأله 2064) اگر كسى كه با حيوانى نزديكى كرده، مالك آن نباشد، بايد قيمت آن را به صاحبش بپردازد.

(مسأله 2065) شير، آغوز و تخم، حتى تخم ماهى، تابع حيوانى است كه از آن به عمل آمده است، پس اگر از حلال گوشت باشد خورده مى‌شود، و اگر از حرام گوشت باشد، خورده نمى‌شود، به جز شير انسان كه خورده مى‌شود.

(مسأله 2066) اگر شير و آغوز معلوم نباشد كه از حلال گوشت است يا حرام گوشت، بنا بر حليّت آن گذاشته مى‌شود.