پى خون دى‌

دن شرط نيست، بلكه اگر در ضمن ده روز سه روز كامل- هرچند به صورت پراكنده- خون ببيند كافى است.

(مسأله 144) هر خونى كه زن ببيند به سه شرط، در حكم حيض است:

1- كمتر از سه روز نباشد.

2- بيشتر از ده روز نباشد.

3- ميان اين خون و خونى كه قبلًا ديده بود، ده روز فاصله باشد.

(مسأله 145) هر خونى كه داراى سه شرط فوق باشد، خون حيض است، اگر چه ويژگيهاى خون حيض را نداشته باشد پس به مجرّد ديدن خون با شرايط فوق، آن را حيض حساب مى‌كند، پس اگر تا سه روز ادامه پيدا كرد، مطمئن مى‌شود كهحيض است، و اگر در كمتر از سه روز قطع شد، معلوم مى‌شود كه حيض نبوده است و در اين صورت نمازهائى را كه نخوانده بايد قضا كند.

(مسأله 146) زنى كه خون حيض مى‌بيند، اگر از نظر وقت، عدد، يا هر دو، دو ماه پشت سر هم، يكنواخت خون ببيند، صاحب عادت مى‌شود.

(مسأله 147) زنان صاحب عادت بر سه قسمند:

1- اگر زنى در دو ماه از نظر زمان و تعداد روزها يكسان خون ببيند، مثلًا دو ماه پشت سر هم، از اوّل ماه تا هفتم آن خون ببيند، اين زن داراى عادت وقتيّه و عدديّه است.

2- اگر زنى دو ماه پشت سر هم، مثلًا از روز اوّل ماه خون ببيند، ولى از نظر تعداد تفاوت داشته باشد، مثلًا يكماه پنج روز و ماه ديگر هفت روز باشد، اين زن داراى عادت وقتيّه است.

3- اگر تعداد روز يكسان باشد، ولى از نظر زمانى متفاوت باشد، مثلًا در يكماه، از روز پنجم تا دهم به مدّت پنج روز، و در ماه ديگر، از روز پانزدهم تا بيستم به مدّت پنج روز خون ببيند، اين زن داراى عادت عدديّه است.