(مسأله 1838) اگر انسان با همسر قبلى خود در هنگام عدّه ازدواج كند و پيش از آن كه نزديكى كند طلاقش بدهد، و يا مدّتش را به او ببخشد، تا عدّه قبلى او به پايان نرسيده با شخص ديگرى نمى‌تواند ازدواج كند پس اگر زنى در اوّل ماه شوالمدّتش سپرى شده، و مى‌بايست يك ماه و نيم عدّه نگه دارد، اگر همسر قبلى‌اش با او ازدواج كند و پيش از نزديكى طلاقش دهد، تا نيمه ماه ذيقعده نمى‌تواند با فرد ديگرى ازدواج كند، يعنى بايد آن يك ماه و نيم را به پايان برساند.

احكام طلاق خُلع و مبارات‌

طلاق خلعى و طلاق مبارات دو نوع از اقسام طلاق هستند كه بر مبناى تقاضاى زن از شوهر و بخشش مالى به اين منظور انجام مى‌شود. در اين دو طلاق، جدائى شوهر از همسر، به عنوان اجابت خواسته او و بر آوردن خواهش او جامه عملمى‌پوشد.

(مسأله 1839) در طلاق خُلعى و مبارات، همه شرايط طلاق، كه در محل خودش بيان شد، شرط است و علاوه بر آنها لازم است كه زن بالغ و عاقل باشد و كسى او را براى مطالبه طلاق و بذل مال مجبور نكرده باشد.

(مسأله 1840) در طلاق خُلعى شرط است كه زن از پيوند زناشوئى ناراضى باشد، به گونه‌اى كه نتواند حق شوهرش را ادا كند و نسبت به او تجاوز كرده به معصيت بيفتد، يا براى او خطر ايجاد كرده، همواره با او در جنگ و ستيز باشد.

(مسأله 1841) اگر زن نسبت به پيوند زناشوئى ناراضى هست، ولى به جهت پايبندى به احكام شرع، يا به دليل اصالت خانوادگى حقوق شوهر را رعايت مى‌كند، و يا اگر در اداى حقوق شوهر كوتاهى مى‌كند، ولى به جنگ و ستيز برنمى‌خيزد، اين مقدار نارضايتى مجوّز طلاق خُلعى نمى‌شود.

(مسأله 1842) اگر شخص ديگرى او را وادار كند كه با شوهر ناسازگارى كند و جنگ و جدال راه بيندازد، ولى اين كار مطابق تشخيص و برخاسته از صميم‌