ترتيب‌

بايد افعال نماز را به ترتيبى كه گفته شد انجام دهد، به اين معنى كه با تكبيره‌الاحرام نماز را شروع كند، در هر ركعتى حمد و سوره را پيش از ركوع انجام دهد سپس، ركوع را پيش از سجده، سجده را پيش از تشهّد، و تشهّد را پيش از سلام انجامدهد.

(مسأله 528) اگر كسى عمدا ترتيب را به هم بزند نمازش باطل مى‌شود، ولى اگر از روى سهو يا نادانى ترتيب را به هم بزند چهار صورت دارد:

1) اگر ركنى را بر ركن ديگرى مقدّم بدارد، همانند اين كه ركوع را ترك كرده و هر دو سجده را انجام دهد و يا هر دو سجده را ترك كرده و به ركوع ركعت بعدى برود، نمازش باطل است.

2) اگر غير ركن را بر ركن مقدم بدارد، مثلًا ركوع را ترك كرده وبعد از يك سجده متوجه شود، برمى‌گردد ركوع را انجام مى‌دهد، سپس آن سجده را دوباره انجام مى‌دهد.

3) اگر غير ركن را بر غير ركن مقدم بدارد، مثلًا تشهّد را بين دو سجده بگويد، در اين صورت نيز برمى‌گردد سجده دوّم را انجام مى‌دهد، سپس تشهّد را اعاده مى‌كند.

4) اگر ركن را بر غير ركن مقدم بدارد، مثلًا ركوع را بر تشهّد وبا قرائت مقدم بدارد، در اين صورت نمازش را ادامه مى‌دهد، پس اگر آنچه ترك شده، تشهّد يا سجده واحده باشد، آن را بعد از نماز قضا مى‌كند.

موالات‌

در حمد و سوره، تسبيحات اربعه، تشهّد، سلام و ديگر ذكرهاى واجب نماز بايد حروف يك كلمه پشت سر هم و بدون فاصله ادا شود، به طورى كه عرفا به آن يك كلمه گفته شود.

(مسأله 529) طول دادن ركوع، سجده، خواندن سوره‌هاى طولانى، اذكار و ادعيه، اگر چه به نيّت جزئيت نباشد، به موالات نماز ضررى نمى‌رساند.