توضيح خواهيم داد، اگر از گرسنگى به حدّ تلف شدن برسند، نمى توانند از مال حرام سدّ جوع كنند، مگر اينكه توبه كنند و عهد كنند كه ديگر به سراغ بغى و تعدّى نروند.

(مسأله 3779) «باغى» به كسى گفته ميشود كه بر عليه امام حق خروج كرده باشد، و يا براى خوشگذرانى و تفريح بدون اينكه نيازى به آن داشته باشد به شكار رفته باشد.

(مسأله 3780) «عادى» به راهزنانى گفته ميشود كه براى سرقت بيرون ميروند و اموال محترمه را به سرقت ميبرند.

(مسأله 3781) آنچه در مسأله 3778 گفته شد، آيا به همه متجاوزان و ستمگران، كه خون به ناحق ميريزند و آبروى مؤمن را ميبرند، شامل ميشود يا نه؟ محلّ اشكال است.

(مسأله 3782) خوردن، نوشيدن و تصرّف كردن در اموال كسى كه مالش محترم است، بدون اجازه او، و بدون به دست آوردن رضايت او به اين تصرّف جايز نيست، مگر در مورد افرادى كه در قرآن كريم‌] سوره مباركه نور آيه 16 [بيان شده است و آنها عبارتند از: پدران، مادران، برادران، خواهران، عمه ها، عموها، دائى ها، خاله ها، دوستان و كسانى كه كليد خانه شان را در اختيار انسان ميگذارند. همسران و فرزندان نيز به آنها ملحق ميباشند.

(مسأله 3783) از خانه هاى ياد شده بدون به دست آوردن رضايت صاحبشان ميتوان استفاده كرد، ولى در چند مورد بنابر احتياط واجب بايد پرهيز كرد:

1) اگر انسان احتمال قوى دهد كه راضى نيستند، كجا برسد آنجا كه‌