معمول هست.

8- تكان خوردن حيوان، پس از بريده شدن سرش ولو به مقدار كم.

(مسأله 3709) براى حلال شدن ذبيحه شرط نيست كه‌ «حياة مستقرّه» داشته باشد، به اين معنى كه اگر ذبح نمى شد، يك يا چند روزى زنده ميماند، و لذا اگر حيوانى مصدوم يا مجروح شود، و پيش از آنكه بميرد آن را با شرايط ياد شده ذبح كنند، پاك و حلال ميباشد.

(مسأله 3710) اگر شكم حيوانى پاره شده و امعايش بيرون ريخته، اگر پيش از آنكه بميرد سرش را ببرند، پاك و حلال است.

(مسأله 3711) هر عضوى از بدن حيوان پيش از مردن جدا شود، حرام و مردار است.

(مسأله 3712) اگر سر حيوانى را بالاتر از برآمدگى حلقوم ببرند، اگر پس از جدا شدن سر، از زير برآمدگى چهار عضو را ببرند، علاوه بر سر، جسد نيز حرام و ميته ميباشد، اگرچه هنوز نمرده باشد.

(مسأله 3713) اگر حيوانى در آتش بيفتد، در آب بيفتد، از بلندى بيفتد، يا هر حادثهاى بر آن رخ دهد، كه لحظاتى بعد خواهد مرد، اگر پيش از مردن آن را ذبح كنند، حلال ميشود، جز اينكه خوردن گوشتش مكروه است و بهتر آنست كه خورده نشود، بر خلاف صيد، كه در مسأله 3667 بيان گرديد. البته آنجا نيز اگر پيش از مردن ذبح كنند حلال ميشود.

(مسأله 3714) پس از ذبح حيوان، پيش از آنكه جان بسپارد، اگر عضوى از بدن آن را جدا كنند، خوردنش حرام نيست، ولى بهتر آنست كه چنين كارى را انجام ندهند، كه احتمالًا موجب آزار حيوان ميشود.