امتداد دهد.

(مسأله 3311) بر زن آزاد، بالغ و عاقل، كه شوهرش بميرد، واجب است در طول عدّه وفات ترك آرايش كند، يعنى از به كار بردن عطر و زينت در بدن و لباس خود پرهيز كند.

(مسأله 3312) شستن بدن و لباس، شانه زدن گيسوان، و گرفتن ناخنها و رعايت ديگر مسائل بهداشتى كه عرفاً زينت محسوب نمى شود، در ايّام عدّه وفات مانعى ندارد.

(مسأله 3313) سرمه كشيدن اگر براى زينت نباشد، بلكه از روى نياز باشد، و يا در ميان آنها مرسوم باشد و در عرف آنها آرايش به شمار نيايد، مانعى ندارد.

(مسأله 3314) اگر زن در عدّه وفات آرايش كند، معصيت كرده است، ولى عدّهاش باطل نمى شود.

(مسأله 3315) زن ميتواند عدّه وفات را در خانه خود، يا در هر خانهاى كه بخواهد، حتى در خانه هاى متعدّد سپرى كند، يعنى در هر خانهاى مدّتى بماند.

(مسأله 3316) بيرون رفتن زن در عدّه وفات جايز، ولى مكروه است، مگر اينكه از روى نياز، يا براى انجام وظيفه، اداى حق و كار خيرى باشد.

(مسأله 3317) آنچه در ميان عوام شايع است كه زن بايد در ايّام عدّه وفات، در گوشه عزلت و سراپرده اختفا، مستقر شود و حتّى از معاشرت مجاز نيز پرهيز كند، ريشه شرعى ندارد.

(مسأله 3318) در وطى به شبهه، يعنى در مورد زنى كه از روى اشتباه با او نزديكى حاصل شده، عدّه لازم است و عدّه او به مقدار عدّه طلاق يك‌