عدّهاش پايان مييابد. پس اگر سه ماه قمرى زودتر فرا رسد با آن عدّهاش تمام ميشود و اگر سه بار حيض زودتر واقع شد، با آن عدّهاش پايان مييابد.

(مسأله 3293) زن جوانى كه هميشه سرِ وقت و منظّم خون ميديد، اگر بعد از طلاق يك بار خون ببيند و ديگر به علت نامعلومى خونش قطع شود و تا آخر سه ماه خون نبيند، بايد از تاريخ طلاق تا نُه ماه قمرى انتظار بكشد، سپس سه ماه عدّه نگه بدارد، در نتيجه عدّه او يكسال قمرى خواهد بود.

(مسأله 3294) كسى كه وظيفهاش دو بار حيض ديدن است، مانند زنى كه ازدواج موقّت كرده و كنيزى كه طلاق گرفته، اگر از هر چند ماه يكبار عادت ميشود، حتماً بايد دو بار پاك شود، با آغاز دوّمين حيض عدّهاش تمام ميشود. و چنين فردى نمى تواند عدّهاش را يك ماه و نيم قرار دهد.

(مسأله 3295) زن مستحاضهاى كه در طول ماه خونش قطع نمى شود، براى تعيين ايّام عادت خود بر اساس آنچه در مسائل 262 تا 269 گفته شد عمل ميكند. چنين زنى نبايد در روزهايى كه به عنوان ايام عادت خود برگزيده طلاق داده شود، بلكه بايد در روزهايى كه در حكم پاكى است طلاق داده شود.

(مسأله 3296) در فرض ياد شده، بنابر احتياط واجب در زن آزاد عدّه طلاقش سه ماه تمام است، ولى در مورد كنيز و ازدواج موقّت بيشترين مدّت را بايد عدّه نگهدارد. يعنى اگر دوّمين حيض را در كمتر از يك ماه و نيم ببيند بايد يك ماه و نيم عدّه نگه بدارد و اگر دوّمين حيض را در بيشتر از يك و ماه و نيم ببيند، عدّهاش با آغاز دوّمين حيض پايان مييابد.

(مسأله 3297) زنى كه در يك ماه بيش از دو بار حيض ميبيند، بنابر احتياط واجب بايد بر اساس سه ماه و يك ماه و نيم عدّه نگهدارد.