باشد، ولى بايد به شدّت مراقبت شود كه موجب اشتباه در نسب نشود و آثار خلاف شرع بر آن مترتّب نشود، از قبيل ارث و معاشرت محرم گونه و امثال آن، كه در اين صورت حرام ميباشد.

(مسأله 3124) و از موارد مخالفت احكام دين و دستورات شرع مبين محسوب ميشود، كه خداوند حق را آشكار نموده و نشانه هاى آن را بر ملا ساخته و راه عذر را بر همگان بسته است. بى گمان اين گستاخى و تجاوز به حريم مقدّسات موجب خشم خداوند در دنيا و آخرت خواهد بود.

(مسأله 3125) هنگام زايمان حرام است مرد نامحرم متصدّى امور زائو باشد، به ويژه اگر ايجاب كند كه به عورتش نگاه كند، مگر در مقام ضرورت، كه آنجا هم بايد به حدّ ضرورت بسنده شود.

(مسأله 3126) شايسته است هنگامى كه بشارت تازه مولودى به مؤمن داده ميشود، از پسر يا دختر بودنش نپرسد. و چون آگاه شد كه از نظر خلقت صحيح و سالم است، زبان به ستايش پروردگار گشوده بگويد: «الحمدلله الّذى لم يخلق منّى خلقاً مشوّهاً». پس اگر پسر بود خدا را شكر كند و اگر دختر بود گزينش خدا را ناخوش ندارد، كه در روايت آمده است: «پسر نعمت و دختر حسنه است، از نعمت سؤال مى شود ولىّ در مقابل حسنه پاداش داده مى شود».

(مسأله 3127) مستحب است در گوش راست تازه مولود اذان و در گوش چپش اقامه گفته شود و كامش را با آب فرات، تربت امام‌

حسين (عليه السلام)، خرما و عسل بردارند.

(مسأله 3128) بنابر احتياط واجب، مستحب است تربت و آب فرات‌