حق بيشترى براى او منظور كند و سه شب نزد او بماند. و اگر همسر جديد باكره باشد، ميتواند تا هفت شب نزد او بماند.

(مسأله 3097) زن ميتواند به جهت خستگى و فرسودگى از حق شب خود چشم پوشى كند، يا به جهت فرار از كار ناخوشايندى چون طلاق از اين حق خود بگذرد، يا براى جلب نظر شوهرش به چيزى چون اضافه كردن نفقه، اذن خروج از منزل و امثال آنها از اين حقّش بگذرد.

(مسأله 3098) زن پس از صرف نظر از حق شب خود ميتواند از آن برگردد و حق خودش را مطالبه كند، مگر اينكه در ضمن شرط لازم يا عقد لازم از آن گذشته باشد، كه در اين صورت نمى تواند آن را مطالبه نمايد.

(مسأله 3099) از حقوق زن دائم بر عهده شوهر، خواه جوان باشد يا نه، حق نزديكى هر چهار ماه يكبار از طريق متعارف، در حدّ اشباع غريزه جنسى ميباشد.

(مسأله 3100) بنابر احتياط واجب در ازدواج موقّت نيز اين حق جارى است، مگر اينكه بناى عقد بر عدم كامجوئى باشد.

(مسأله 3101) اگر مردى به جهت خشم، به مدّت چهار ماه با همسرش آميزش نكند، زن شكايت پيش حاكم شرع ميبرد، حاكم شرع او را به نزديكى كردن و يا طلاق دادن وادار ميكند. ولى اگر اين كار به جهت ناتوانى، مسافرت و امثال آنها باشد، زن حق شكايت ندارد.

(مسأله 3102) زن بايد در برابر همه كامجوئيهاى شوهر تسليم شود، به جز نزديكى از دبر، كه ميتواند آن را نپذيرد. و بايد موجبات تنفّر را از بين ببرد و با اقسام خشبو كنندهها و آرايشيهايى كه شوهرش برايش فراهم ميكند، خود را بيارايد، و زمينه را براى خواسته هاى همسرش فراهم نمايد.