از تمكين و در اختيار قراردادن خود براى شوهر خوددارى كند.

(مسأله 3069) اگر شوهر پيش از پرداخت مهريّه نزديكى كند، ديگر زن نمى تواند به خاطر گرفتن مهريّه از تمكين دادن خوددارى كند، و اگر اين كار را انجام دهد ناشزه ميشود. ولى اگر مطالبه كند بر شوهر واجب است كه اگر قدرت دارد آن را پرداخت كند، همانند ديگر قرضهايش.

(مسأله 3070) زن نمى تواند به خاطر وصول كردن مهريّه مدت دار كه بر ذمّه زوج است و بر اساس متعارف زمان عجلهاى در پرداخت آن نيست، از تمكين كردن خوددارى كند.

(مسأله 3071) اگر در عقد شرط كند كه مهلت تأخير در پرداخت مهريّه بر اساس مهلت در تمكين باشد، مطابق شرط ميتواند تا وصول مهريّه از تمكين خوددارى نمايد.

(مسأله 3072) اگر همه و يا مقدارى از مهريّه در ذمّه باشد و براى آن مدّتى تعيين نشود، مقتضاى اطلاق آن اينست كه پيش از طلاق يا مرگ حق مطالبه آن را ندارد. البتّه شوهر هر وقت بخواهد ميتواند نسبت به پرداخت آن اقدام كند.

(مسأله 3073) اگر براى پرداخت مهريّه وقتى تعيين شود، بايد مطابق شرط عمل شود، مگر اينكه منظور از آن تأخير مهريّه تا هنگامى كه زن در حباله نكاح اوست باشد، كه اين معنى در زمان ما بعيد نيست.

(مسأله 3074) اگر براى پرداخت مهريّه وقتى تعيين شود، اگر پيش از فرارسيدن آن وقت او را طلاق دهد، بايد بلافاصله نسبت به پرداخت آن اقدام كند، چنانكه با مرگ نيز تبديل به نقد ميشود.

(مسأله 3075) در ازدواج دائم اگر پيش از نرديكى، يكى از زوجين‌