فصل ششم: احكام مهريّه‌

(مسأله 3057) هر چيزى كه ماليّت دارد و شرعاً كاسبى با آن جايز است، ميتوان آن را مهريّه قرار داد، اگرچه بسيار اندك باشد، خواه جنس، منفعت، نقد يا در ذمّه باشد. پس اگر دوختن لباس يا تعليم قرآن را مهريّه قرار دهند، مانعى ندارد.

(مسأله 3058) چيزى كه شرعاً كاسبى با آن جايز نيست، نمى توان آن را مهريّه قرار داد، از قبيل: شراب، خوك، آلات قمار و امثال آنها.

(مسأله 3059) بايد مهريّه در عقد ملك زوجه قرار داده شود، پس اگرملك شخص ديگرى چون پدر، مادر يا برادر زوجه قرار بگيرد عقد باطل ميشود.

(مسأله 3060) اگر ولى شرط كند مقدارى از مهريّه از آنِ او باشد، عقد باطل ميشود. اما ميتواند شرط كند كه علاوه بر مهريّه چيزى به او داده شود، و زن ميتواند اين شرط را ساقط كند.

(مسأله 3061) در نكاح حتماً بايد مهريّهباشد، پس اگر ازدواج بر اساس نداشتن مهريّه مبتنى شود، باطل ميشود.

(مسأله 3062) اگر هنگام اجراى عقد مهريّه مطرح نشود، اگر ازدواج موقّت باشد، عقد باطل ميشود، ولى اگر عقد دائم باشد، باطل نمى شود، جز اينكه در صورت نزديكى كردن مهرالمثل بر عهدهاش ميباشد.

(مسأله 3063) در عقدى كه مهريّه تعيين نشده، اگر پيش از عروسى‌