فصل هشتم: احكام احتضار حال جان دادن است‌

مسائل كفن و دفن و ديگر مسائل مربوط به مرگ را در يك مقدّمه و چهار مبحث بيان ميكنيم:

مقدّمه‌

هنگامى كه انسان بيم مرگ دارد و يا نشانه هاى آن را در خود احساس ميكند، واجب است با شتابى هر چه تمام تر نسبت به پرداخت حقوق مالى و ديگر حقوقى كه از طرف پروردگار متعال به ذمه دارد، اقدام نمايد.

پس آنچه از نماز، روزه، خمس، زكات و بدهى هاى مردم- كه وقت آن رسيده- و ميتواند قضا و پرداخت نمايد، نسبت به قضا كردن و پرداخت نمودن آن اقدام نمايد. و آنچه را نقداً نمى تواند انجام دهد، به شخص مورد اعتمادى وصيّت كند كه پس از مرگ او آنها را به بهترين وجهى انجام دهند.

همچنين واجب است نسبت به چيزهايى كه بر ذمّه اوست، يا امانت هايى كه در دست اوست، اعتراف نمايد و بر آن شاهد بگيرد، تا مطئمن شود به خوبى حفظ ميشود و به صاحبانش مسترد ميگردد.

همچنين بر او واجب است نسبت به توبه، طلب آمرزش، پرداخت كفّاراتى كه بر گردن دارد، سريعاً اقدام كند، تا از پيامدهاى گناهان خود را رها سازد.

(مسأله 335) مستحب است كسى را كه در حال احتضار (جان دادن) ميباشد، به سوى قبله بخوابانند، به طورى كه اگر بنشيند، صورت و كف پاهايش به طرف قبله باشد.

(مسأله 336) واجب است مرده مسلمان را پس از مرگ، طورى كه‌