فصل اوّل: آداب و سنن ازدواج‌

(مسأله 2896) مستحب است انسان هنگامى كه تصميم بر ازدواج گرفت، دو ركعت نماز بخواند و عرضه بدارد:

«اللّهمّ انّى اريد أن أتزوّج، اللّهمّ فقدّر لى مِنَ النّساء أعفّهن فرجاً و أحفظهنّ لى فى نفسها و فى مالى، و أوسعهنّ رزقاً و أعظمهنّ بركةً، و قدّر لى منها ولداً طيّباً تجعله خلفاً صالحاً فى حياتى و بعد موتى».

(مسأله 2897) مرد ميتواند به زنى كه قصد ازدواج با او را دارد، نگاه كند، ولى بنابر احتياط واجب به همان مقدارى كه متعارف است كه به هنگام پوشيدن لباس خانگى باز باشد؛ نگاه كند، مانند بازوها، پاها، سر و قسمتى از سينه، نه قسمتهاى ديگر كه معمولًا پوشيده ميباشد.

(مسأله 2898) در مسأله ياد شده اگر لباس زن نازك و بدن نما باشد مانعى ندارد، ولى در هر حال بايد به مقدارى كه وضع جسمانى او معلوم شود بسنده شود و از آن حدّ تجاوز نشود.

(مسأله 2899) انتخاب همسر به جهت مال و يا جمال او كراهت دارد، چنانكه رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) فرمود: «هر كس با زنى به جهت مالش ازدواج كند، خداوند او را به همان واگذارد، و اگر به جهت جمالش با او ازدواج كند، با چيزى كه دوست ندارد مواجه شود، ولى اگر به جهت دينش با او ازدواج كند، خداوند همه آنها را براى او گرد آورد».

(مسأله 2900) ازدواج كردن با زن زيبايى كه ريشه ندارد مكروه است،