(مسأله 306) در ميان دو نماز عوض كردن پنبه و پارچه لازم نيست و در موردى كه موالات لازم را برهم زند و يا موجب خونريزى بيشترى شود، بايد از آن خوددارى كند.

(مسأله 307) نمازهاى يوميّه، نافله هاى روزانه و هر نماز ديگرى كه وقت آن تنگ باشد، ميتواند دو نماز را پشت سر هم با يك غسل انجام دهد، ولى بنابر احتياط واجب اين موضوع فقط در نمازهايى انجام شود كه وقت آنها تنگ باشد.

(مسأله 308) احكام اقسام سه گانه استحاضه منحصراً در صورتى است كه خون ببيند. امّا اگر مايع زرد رنگى باشد كه عرفاً به آن خون نمى گويند، هر قدر زياد هم باشد، تنها وظيفهاش آن است كه براى هر نماز يك وضو بگيرد.

(مسأله 309) اگر زن مستحاضه ميداند و يا اطمينان دارد كه براى او فرصتى پيش ميآيد كه خونش قطع ميشود و او ميتواند در آن فرصت وضو بگيرد و نماز بخواند، واجب است منتظر شود تا در آن فرصت پيش آمده نمازش را با طهارت و وضو بخواند، بلكه بنابر احتياط واجب در صورت ظن نيز چنين است.

(مسأله 310) اگر زنى چنين اميدى نداشت و يا نتوانست آن را پيش بينى كند، و لذا اعمال زن مستحاضه را انجام داد و نمازش را ادا كرد، و پس از آن چنين فرصتى پيش آمد، لزومى ندارد نمازش را اعاده كند.

(مسأله 311) زن مستحاضه پس از انجام وظيفه خود ميتواند خانه خدا را طواف كند. پس اگر وظيفهاش غسل بوده، بايد غسل كند و بدون وضو مشغول طواف شود، و اگر وظيفهاش وضو بوده، وضو بگيرد و مشغول طواف شود.