(مسأله 1525) كسى كه روز عيد فطر زكات فطره را جدا نكند و به مستحق نرساند، بر عمده او باقى ميماند و بايد آن را پرداخت نمايد، اگر چه زمان طولانى شده باشد، و اگر پرداخت نكرده بميرد، بايد از طرف او پرداخت شود.

(مسأله 1526) اگر كسى زكات فطره را در ماه رمضان به نيّت تقديم پرداخت كند مانعى ندارد ولى بهتر است در وقتش پرداخت شود.

(مسأله 1527) اگر در شهرى كه زكات فطره را كنار ميگذارد، مستحق پيدا نشود، ميتواند آن را به شهر ديگرى منتقل كند، ولى اگر در آن شهر مستحق موجود باشد، بنابر احتياط واجب به محل ديگرى منتقل نكنند.

(مسأله 1528) اگر كسى با وجود مستحق زكات فطره را به شهر ديگرى منتقل كند و به مستحق برساند، كفايت ميكند و بازگرداندن آن به شهر خود لزومى ندارد.

(مسأله 1529) اگر مكلّف در سفر باشد و در آنجا كنار بگذارد، انتقال دادن به شمار نميآيد و يا اگر وكيلش در شهر ديگرى باشد و از او بخواهد كه در آنجا پرداخت نمايد، انتقال محسوب نمى شود.

(مسأله 1530) مصرف زكات فطره، مصرف زكات مال است، از اقسام هشتگانه كه قبلًا گفته شد، با همان شرايط. جز اين كه اگر فقير مؤمن يافت نشود، ميتوان آن را به «مستضعف» پرداخت نمود، و اين كار مقدّم بر انتقال دادن زكات به شهر ديگر ميباشد.

(مسأله 1531) جايز نيست سيّد هاشمى فطره غير سيّد را بپذيرد، اگر چه به صورت مستحبّى باشد، مثل زكات فطرهاى كه شخص فقير آن را داده باشد.

(مسأله 1532) اگر سرپرست خانواده سيّد باشد، ميتواند فطره خود