شود و بعد از سلام متوجّه شود، بنابر احتياط واجب برمى گردد و آن را تدارك ميكند سپس نماز را به پايان ميرساند.

(مسأله 1189) اگر نمازگزار در تعداد ركعتهاى نماز مستحبّى شك كند، پس اگر به يكى از دو طرف ظن پيدا كند، بنابر احتياط واجب بنا را بر آن ميگذارد و به ظن خود عمل ميكند، وگرنه مخيّر است بين اين كه بنا را بر اقل يا بر اكثر بگذارد و بهتر آن است كه بنا را بر كمتر بگذارد، جز در نماز وتر كه آن را از سر ميگيرد.

(مسأله 1190) اگر در نماز مستحبّى پس از شروع كردن به يك جزئى از نماز شك كند كه جزء قبلى را انجام داده است يا نه، به شك خود اعتنا نمى كند و نمازش را ادامه ميدهد، ولى اگر پيش از شروع به جزء بعدى چنين شكى بكند، بنابر احتياط واجب آن را انجام ميدهد.

(مسأله 1191) براى اشتباهاتى كه در نماز واجب سجده سهو واجب ميشود، در نمازهاى مستحبّى اگر چنين اشتباهى رخ دهد سجده سهو واجب نمى شود، اگر چه بهتر است آن را انجام دهد.

(مسأله 1192) در نماز مستحبّى اگر يك ركعت كم شود، پس اگر وقت تدارك آن نگذشته، آن را تدارك ميكند، و اگر گذشته باشد باطل ميشود.

(مسأله 1193) بنابر احتياط واجب، اگر در نماز مستحبّى يك ركعت زياد شود، باطل ميشود.