نشستن، برخاستن و خم شدن، تصرّف در آن محسوب شود، به اين معنى كه با حركت او آن نيز حركت كند، نمازش باطل است.

(مسأله 694) اين حكم در مورد فرش و سجّاده كه زير پاى اوست و پول و اشياء ديگرى كه در جيب اوست نيز جارى ميباشد.

(مسأله 695) بسيارى از مسائل مربوط به لباس نمازگزار هنگام گفتگو از نيّت وضو بيان شد و آنجا گفتيم كه اين حكم در صورتى است كه نمازگزار متوجّه غصبى بودن لباس خود باشد.

سوّم: ميته نباشد.

(مسأله 696) بنابر احتياط واجب، لباس نمازگزار بايد از امثال پوست مار كه پاك است هم نباشد.

(مسأله 697) شرط ميته نبودن اختصاص به لباس نمازگزار ندارد، بلكه بنابر احتياط واجب شامل هر چيزى است كه همراه نمازگزار باشد.

چهارم: از اجزاى حيوان حرام گوشت نباشد.

(مسأله 698) بنابر احتياط واجب، بايد اجزاى حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد، نيز جزء لباس و يا همراه نمازگزار نباشد.

پنجم: طلا نباشد، در مورد مردان.

(مسأله 699) پوشيدن لباس طلا باف و يا مثل انگشتر طلا براى مردان مطلقاً حرام است، اگر چه در حال نماز هم نباشد و اگر با آن نماز بخوانند نمازشان باطل ميشود.

(مسأله 700) براى مرد حرام است زينت كردن با طلا گرچه در غير حال نماز باشد و پوشيدن هم صدق نكند. و احتياط واجب آن است كه پوشيدن طلا جايز نيست در جائى كه زينت به آن صدق نكند، مانند