(مسأله 595) اگر عين نجاست پس از شستن در آن باقى بماند پاك نمى شود، اگر چه در آب كُرّ، جارى، يا باران شسته باشند.

(مسأله 596) صابون، اشنان و ديگر ذرّات شوينده كه هنگام شستن در اثر ملاقات با نجاست نجس ميشوند، بايد از شى‌ء شسته شده دور شوند و يا با غلبه آب بر آنها تطهير شوند.

2- در شستشو با آب قليل، بايد غساله به طور متعارف از آن جدا شود. و اگر آب در آن نفوذ كرده، بايد به وسيله فشار دادن و يا تكان دادن غساله آن را جدا كنند.

3- آب بر روى چيز متنجّس ريخته شود، و اگر شى‌ء نجس به داخل آب قليل انداخته شود، نه تنها پاك نمى شود، بلكه آب را نجس ميكند.

(مسأله 597) در آب كُرّ، جارى و باران، اگر يكبار آب بر شى‌ء متنجّس برسد و بر آن احاطه كند، آن را پاك ميكند.

(مسأله 598) در آب قليل نيز يكبار شستن كفايت ميكند، مگر در مواردى كه از آن جمله است:

1) در بول، بايد دو مرتبه آب بر آن ريخته شود و غسالهاش جدا گردد، يا دوبار شسته شود و غسالهاش منفصل شود.

(مسأله 599) در شستن ادرار يكبار شستن، يا يكبار آب ريختن كفايت نمى كند، اگر چه به مدّت طولانى آب ريخته شود و بيش از مقدارِ دو بار به صورت متّصل آب ريخته شود، بلكه بايد وسط آن قطع شود.

(مسأله 600) اگر لباسى با ادرار پسر بچه شيرخوارى كه خوراك ديگر نمى خورد، نجس شود، با ريختن يكبار آب بر روى آن پاك ميشود، اگر چه احتياط واجب در آنست كه فشار هم داده شود تا غسالهاش جدا گردد.

2) در مورد ظروف متنجّس كه بايد سه بار شسته شوند، يا سه بار آب‌