responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 48

ابو عصمت فرج بن ابى مريم مروزى و محمد بن عكاشه كرمانى و احمد بن عبد اللّه جويبارى.
اتفاقا خود ابو عصمت به اين حقيقت اعتراف نموده است، آنجا كه از وى مى پرسند: چگونه توانستى درباره يكايك سوره هاى قرآن از عكرمه كه با وى هم زمان نبودى، حديث نقل كنى كه او نيز از ابن عباس گرفته باشد؟! در جواب گفت: «چون ديدم، مردم از قرآن اعراض نموده و به فقه ابو حنيفه و مغازى محمد بن اسحاق سرگرم شده اند، اين حديث ها را براى خدا (قربة الى اللّه!) از پيش خود ساخته، در اختيار مردم گذاشتم تا شايد كه مسلمانان را به خواندن قرآن وادار و تشويق نمايم.» عثمان بن صلاح درباره حديث معروفي كه به واسطه ابىّ بن كعب از رسول خدا(ص) درباره فضايل يكايك سوره هاى قرآن نقل شده است، چنين مى گويد:
«در اين حديث تحقيقى به عمل آمده است و نتيجه تحقيق اين بوده است كه راوى حديث مى گويد: اين حديث را من با گروه ديگرى به دروغ از پيش خود ساخته و در دسترس مردم گذاشتيم.» بنابراين، واحدى و مفسرين ديگرى كه اين حديث را در تفاسير خود آورده اند، راه اشتباه و خطا پيموده اند.[1]
تعجب از اين دروغ سازان است كه با چه جرئتى به خدا و رسول او افترا بسته، آنگاه اين افترا را وسيله تقرب به پيشگاه پروردگار مى شمارند. آرى، چنين اند اسراف كنندگان در گناه كه اعمال زشت آنان در نظرشان نيكو جلوه گر مى شود.
(كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ.)[2]

[1] تفسير قرطبى، 1/ 78، 79.
[2] يونس/ 12.
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 48
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست