بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 362

دستور نيست، بلكه منظور از آن تقدير و سرنوشت است. در اين صورت معناى آيه چنين خواهد بود كه: شما با اهل كتاب به طور مسالمت آميز رفتار كنيد و در برابر بدى ها و دشمنى هايى كه به شما روا مى دارند، عفوشان كنيد تا روزى كه تقدير حتمى خداوند كه پيشرفت و عظمت اسلام است به وقوع پيوندد و بعد از آن ديگر اهل كتاب نمى توانند با شما اظهار عداوت و دشمنى كنند و از آزار آنان آسوده خواهيد بود.
بنابراين، «أمر» در آيه به معناى تقدير حتمى خداوند است نه «فرمان» و حكم الهى زيرا:
اولا: «أمر» در اين آيه به «اتيان» كه به معناى آوردن و انجام دادن مى باشد، تعلق يافته است و «اتيان» با تقدير و سرنوشت بيشتر مناسبت دارد تا با «فرمان» و حكم.
و ثانيا: متمّم آيه اين جمله است: «انّ اللّه على كل شى ء قدير» كه خداوند را با قدرت و توانايى توصيف مى كند. بديهى است توانايى با مسئله تقدير و عظمت دادن به مسلمانان و پيروز ساختن دوستان و خوار و ذليل گردانيدن دشمنان، سازش بيشترى دارد تا به فرمان دادن و سخن گفتن و حكم صادر كردن.
با اين دلايل مى گوييم: «أمر» در اين آيه به معناى «تقدير» و سرنوشت حتمى خداوند است نه به معناى فرمان و دستور و با در نظر گرفتن اين معنى براى كلمه «أمر» اساس و پايه شبهه نسخ در اين آيه به خودى خود متزلزل گرديده و از بين مى رود.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 362

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست