است. ميان زيارتگاه، صحن وسيعى وجود دارد كه ميان آن، باغچه‌اى درخت‌كارى شده، به چشم مى‌خورد. ورودى مسجد، داراى جبهه‌اى كاشى‌كارى شده است و بالاى نماهاى بيرونى مسجد، كتيبه‌اى قرآنى روى كاشى وجود دارد. ورودى با راهروى سرپوشيده‌اى، به صحن متصل مى‌گردد و در سمت چپ (جنوب) ورودى، مناره‌اى كاشى‌كارى شده به ارتفاع 25 متر، وجود دارد. بر جبهه مناره از داخل صحن، كتيبه‌اى حاوى چند بيت شعر از سيد محمدعلى نجار در بيان مادّه تاريخ مناره (معادل 1380 ه. ق)، نقش بسته است.[111]

بناى جديد مقبره كه به‌جاى بناى قبلى ساخته شده، شامل اتاقى است به شكل مربع كه نماهاى آن، كاشى‌كارى شده است. اين اتاق، داراى گنبدى با گردن دايره‌اى، به ارتفاع شش متر است كه داراى پوششى از كاشى‌هاى معروف به «كاشى كربلايى» مى‌باشد. در يكى از اضلاع اتاق، ورودى مقبره قرار دارد و هريك از سه ضلع ديگر، حاوى دو پنجره مشبك رو به صحن و رواق‌هاى ساختمان زيارتگاه است.

...

داخل اتاق مقبره، دو قبر برجسته با پوشش سنگ مرمر وجود دارد كه طول و عرض و ارتفاع هريك، به ترتيب 2* 1* 5/ 0 متر است. يكى از اين دو قبر، مدفن ابن ادريس و قبر ديگر، مدفن سيد جلال‌الدين احمد بن يحيى است. روى ديوار مقبره، دو طرف ورودى آن، دو لوح كاشى در معرفى شخص مدفون در هريك از دو قبر، نصب شده است.

درباره قبر سيد جلال‌الدين احمد، گفتنى است كه او در گذشته، داراى زيارتگاه مستقلى، نزديك همين محل بوده است. اما مقبره وى، ويران گشته و جنازه وى، به اينجا منتقل شده است. پشت مقبره، دو سالن وجود دارد كه به حسينيه، شناخته مى‌شود. اما در حال حاضر، از يكى از آنها براى نمازخانه و از سالن ديگر، محل برگزارى مراسم دينى و مجالس ختم و عزادارى استفاده مى‌كنند. سمت راست مقبره نيز يك كتابخانه عمومى وجود دارد كه در زمان مرحوم آيت‌الله سيد محسن حكيم، تأسيس شده است.

...

[111] .« مرقد ابن ادريس، صرح خالد فى الحلة الفيحاء»، حيدر الجد، ينابيع، العدد 20، صص 56 و 57.