روزى در جوانى، كنار پدرم مشغول كشاورزى و شخم زدن زمين بودم كه ناگهان پدرم به بقاياى بنايى برخورد و مشخص شد كه بقاياى يك بناى كامل است. پس از جست‌وجوى بيشتر، كتيبه‌اى شناسايى شد. همان شب، پدرم در خواب، سيدى نورانى را ديد كه خود را از نسل پيامبر (ص) معرفى كرد و از او خواست تا قبرش را بازسازى كند. او نيز تصميم به بازسازى قبر گرفت و براى تعيين هويت آن، شخص باسوادى را با خود به آنجا برد تا متن كتيبه را بخواند؛ و او نيز عبارت روى آن را «معد بن امام على هادى (ع)» تشخيص داد.[1505]

به هرحال، ميان فرزندان امام هادى (ع)، فرزندى به نام «معد» وجود ندارد و بى‌ترديد اشتهار اين زيارتگاه به اين نام، ناشى از اشتباه در قرائت متن كتيبه روى قبر است كه احتمالًا يك سنگ قبر معمولى است.

433. مزار سيد تاج‌الدين آوى‌

اين زيارتگاه، در منطقه «حفيره»، نزديك شهر كوت قرار دارد و به تاج‌الدين آوى، از سادات و رجال شيعه در سده هشتم هجرى، منسوب است. نام و نسب وى را كه به امام زين‌العابدين (ع) مى‌رسد، چنين گفته‌اند: «ابوالفضل محمد بن مجدالدين حسين بن على بن زيد، از نوادگان حسين بن حسن بن على الاصغر بن امام زين‌العابدين (ع)».[1506]

تاج‌الدين آوى، نقش اصلى را در گرايش «الجايتو»، به تشيع داشت.[1507] پس از شيعه شدن سلطان محمد خدابنده، در مجلس مناظره وى با قاضى عبدالملك نظام، تاج‌الدين از سوى ايلخان مغول به مقام نقيب سادات تمام قلمرو حكومت وى (عراق، رى، خراسان، فارس و ...) منصوب گشت و همراه الجايتو به زيارت اميرمؤمنان (ع) رفت و در آنجا، مناظره مشهور علامه حلى با علماى مذاهب ديگر رخ داد.[1508]

...

[1505] .« مدينة النيل بين الماضي والحاضر»، حيدر الجد، ينابيع، العدد 7، ص 70.

[1506] . عمدة الطالب فى انساب آل ابى طالب، ص 420.

[1507] . تاريخ‌گزيده، ص 608؛ النجوم الزاهرة فى ملوك مصر والقاهرة، ج 9، ص 238؛ غاية المرام، ج 2، ص 61.

[1508] . بحارالانوار( ط و بيروت)، ص 243.